افراد مبتلا به زوال عقل اغلب مشکلاتی چون فراموشی، سرگردانی، مشکلاتی در برنامه ریزی، مراقبت شخصی و تحرک را تجربه می کنند. کاردرمانی می تواند باعث بهبود عملکرد روزانه ، مشارکت اجتماعی و رفاه در افراد مبتلا به زوال عقل شود.

کاردرمانگران عملکرد مستقل و فعالیتهای روزمره ی افراد مبتلا به دمانس را ارزیابی می کنند. آنها روشهایی را برای سازگاری محیط خانه پیشنهاد می کنند و بر روی بهبود مهارت های اساسی فرد کار خواهند کرد، خواه این آموزش برای بهبود عملکرد حرکتی و تحرک باشد خواه مهارت استدلال برای کمک به انجام کارهای روزمره یا تکنیک های ارتباطی برای عبور از محدودیت ها.

روش هایی که کاردرمانگرها می توانند به افراد مبتلا به زوال عقل کمک کنند:

·        مشاوره در مورد تکنیک های جدید برای ادامه دادن مستقلانه ی فعالیت های روزمره مانند لباس پوشیدن و تهیه غذا با بهتر شدن شرایط

·        انتخاب تجهیزات مناسب برای کمک به مشکلات فرد مثل انتخاب صندلی چرخدار یا صندلی راحتی مناسب

·        پیشنهاد تغییرات طولانی مدت، از جمله در نظر گرفتن سازگاری مانند کف حمام یا بالابر برقی پله

·        مدیریت خستگی، زیرا خستگی مفرط یک مشکل شایع در زوال عقل است

·        استراتژی های حافظه برای کمک به مدیریت از دست دادن حافظه کوتاه مدت

·        استراتژی های برای افزایش آگاهی

·        خاطره گویی برای کمک به مدیریت از دست دادن حافظه طولانی مدت

·        برنامه ریزی روتین های زندگی، برای کمک به ساختارمند بودن روز و ایجاد ثبات