کاشت حلزون، وسیله ای الکترونیک است که پردازشگر صوتی آن زیر پوست کاشته می شود و دارای الکترودهایی است که به منظور تحریک عصب شنوایی درون حلزون قرار می گیرند. دستگاه شامل دو بخش داخلی و خارجی است.

بخش خارجی شامل میکروفون، پردازشگر گفتار و سیم های رابط است که اطلاعات شنوایی را جمع آوری، تحلیل و رمزگذاری می کند و به مولفه های داخلی کاشت شده انتقال می دهد. در بیشتر دستگاه ها، مولفه های خارجی درون جعبه ای قرار می گیرند که از نظر شکل ظاهری شبیه به سمعک پشت گوشی کوچک است. پردازشگر گفتار با باتری تامین انرژی می شود، و شامل کلیدهای روشن و خاموش و تنظیم میزان بلندی صدا می باشد.

مولفه های داخلی شامل گیرنده/ تحریک گر کاشت شده، سیم های رابط و آرایش الکترودی است که از طریق عمل جراحی در یک محفظه بسته به صورت دایمی در استخوان ماستویید زیر پوست قرار می گیرند. بسته داخلی کاشت با مواد سازگار با بدن پوشیده می شود تا آن را از بافت بدن جدا کند و از هر گونه تحریک شنوایی ناخواسته یا تغییرات بافت اجتناب شود و دستگاه کاشت تحت تاثیر مایعات بدن قرار نگیرد. دستگاه کاشت حلزون، رشته های عصب شنوایی را به صورت الکتریکی تحریک می کند و سیگنال در مسیر عصبی شنوایی به مغز انتقال می یابد تا کاربر دچار کم شنوایی شدید یا عمیق کاشت حلزون، حس شنوایی را تجربه کند.