سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (Benign Paroxysmal Positional Vertigo, BPPV)، یکی از شایع ترین علل شکایت از سرگیجه های دوره ای در بیماران است. شکایت بیمار، وقوع سرگیجه های کوتاه مدت (کم تر از یک دقیقه) پس از حرکات سر یا تغییرات سریع وضعیتی است. علایم BPPV به ویژه هنگام جابجایی به سمت دیگر در رختخواب یا خم شدن سر به سمت عقب یا نگاه کردن به بالا رخ می دهد و با توقف این حرکات، علایم به سرعت از بین می روند. پس از برطرف شدن علایم، فرد می تواند فعالیت های روزمره خود را ادامه دهد. این نوع سرگیجه ممکن است در نتیجه ضربه به سر، التهاب لابیرنت، مصرف دارو، جراحی گوش و یا به صورت خودبخودی ایجاد شود. بیماری از فروپاشی کریستال های نمک مانند (ذرات اتوکونیا) در اتریکول و شناورشدن یا چسبیدن آن ها به مجاری نیم دایره ناشی می شود. در حال حاضر مشخص شده است که نزدیک به 90 درصد از بیماران با استفاده از مانوردرمانی مناسب، جهت بازگشت ذرات جدا شده به محل اصلی خود، به طور کامل درمان می شوند. مانور درمـانی روشی ساده و غیرتهاجمی است که فاقـد عوارض بوده و هزینه بالایی ندارد. با توجه به شیوع بالای این نوع سرگیجه و عوارض ناشی از آن مانند اختلالات خواب، افسردگی، مشکلات شغلی که به کاهش کیفیت زندگی افراد منجر می شود، عدم تشخیص و درمان صحیح بیماری، آسیب های جبران ناپذیری به همراه خواهد داشت.