تاکنون از رویکرد های مختلفی برای درمان وزوز گوش نظیر دارو درمانی، انجام عمل جراحی، رویکرد های مبتنی بر مشاوره، صدادرمانی، تحریک الکتریکی، طب سوزنی، هومیوپاتی، تحریک اولتراسونیک، لیزر، خواب مصنوعی و آروماتراپی استفاده شده است. علی رغم استفاده از رویکردهای درمانی متنوع، روش درمانی که بتواند منجر به قطع کامل وزوز گوش شود، معرفی نشده است. در خصوص دارودرمانی، هیچ داروی موثر تایید شده ای برای وزوز وجود ندارد. غالبا گزارش های مربوط به تاثیر داروها، بر اساس مطالعات باز اولیه است و در مطالعات بعدی، سودمندی آنها تایید نشده است. متاسفانه در مورد وزوز، مطالعات تصادفی دوسوکور که انجام آنها برای بررسی تاثیرات هر دارویی ضروری است، به ندرت انجام شده است. با این حال، این بدین معنا نیست که دارو درمانی در راهبری وضعیت های خاصی که وزوز یکی از علایم آنهاست، کاربردی ندارد. دارو درمانی ممکن است در این موارد یا در راهبری اضطراب و افسردگی همراه با وزوز گوش، مورد استفاده قرار گیرد.

در گذشته، از رویکردهای جراحی، شامل تخریب گوش یا قطع عصب شنوایی برای حذف وزوز گوش استفاده می شد که به دلیل ضعف دانش پیرامون فرایندهای نوروفیزیولوژیک دخیل در ایجاد آن، غالبا با شکست روبرو می شد. نتایج مطالعات بالینی نشان می دهد که در 50 درصد از افرادی که قبلا وزوز گوش نداشته اند، قطع عصب شنوایی، وزوز گوش را برمی انگیزد.

در رویکرد درمانی رفتاری شناختی وزوز گوش و دیگر رویکرد های مبتنی بر مشاوره، هدف به چالش کشیدن افکار بیمار در خصوص وزوز و تغییر واکنش وی نسبت به آن است. در این رویکردها، به بیمار اطلاعاتی در خصوص شنوایی، کم شنوایی، شیوع و علل رایج وزوز گوش داده می شود. در بسیاری از بیماران، جنبه های ناشناخته وزوز گوش هستند که در وی احساس خطر را ایجاد می کنند. بنابراین، ارایه این اطلاعات منجر به ایجاد احساس آرامش و عدم نیاز به دریافت خدمات بیشتر است. رویکرد های درمانی مبتنی بر مشاوره، بسته به نیاز بیمار، می تواند بدون یا همراه با صدادرمانی انجام شود.

صدادرمانی شامل استفاده از روش هایی است که از اصوات زمینه جهت کاهش صدای وزوز گوش یا کاهش احساس ناراحتی منتج از آن استفاده می کنند و شامل ابزارهایی نظیر سمعک، مولد های نویز (پوشاننده ها)، استفاده از موسیقی و ... می باشند. به عنوان نمونه، برخی از بیماران از ابزار هایی نظیر پنکه برای تولید صدا جهت تخفیف صدای وزوزی که درک می کنند استفاده می کنند. همچنین، ابزار هایی وجود دارد که به صورت اختصاصی اصوات زمینه ای نظیر صدای بارش باران یا امواج دریا را تولید می کنند. استفاده از رادیو یا دستگاه های پخش موسیقی نیز می تواند موثر باشد چون می توانند آنچه که فرد دچار وزوز گوش تمایل به شنیدن آن را دارد با سطح شدت دلخواه پخش کند.

تاکنون تلاش های بسیاری با هدف یافتن معالجه یا حداقل درمانی برای کاهش اثرات وزوز گوش، صورت گرفته است. به ندرت ممکن است وزوز ناشی از بیماری باشد که درمان پزشکی یا جراحی آن بتواند در بهبود آن موثر واقع گردد. به هر حال، باید توجه داشت که بسیاری از این درمان ها ممکن است با عوارض جانبی قابل ملاحظه ای همراه باشند و از این رو لازم است درمان مطلوب، متناسب با شرایط هر بیمار به طور جداگانه توسط شنوایی شناس و یا پزشک متخصص انتخاب و به کار گرفته شود.