مهارت های پایه ای، قالب های ساختاری رشدی برای یادگیری بوده و نقش موثری در ایجاد مهارت های بنیادین برای انجام فعالیت های روزمره ایفا می کنند. چنین مهارت هایی، کودکان را قادر می سازند تا مهارت های زندگی متناسب با سنشان را کسب کنند و عملکرد موفقیت آمیزی داشته باشند. در حقیقت، کودکان این مهارت ها را برای انجام فعالیت های مراقبت از خود یاد می گیرند تا در مدرسه عملکرد موثرتری داشته باشند و مانند همسالان خود بازی کنند. از آنجا که 5 سال اول زندگی زمان طلایی رشد جسمی و ذهنی کودک محسوب می شود، چنانچه هر چه زودتر مداخلات کاردرمانی را شروع کنند، در تسریع رشد حرکتی و ذهنی کودک بسیار موثر می باشد. کاردرمانگران با ارزیابی رشد مهارت های پایه و تبیین ارتباط بین کسب یک مهارت پایه ای و تاثیر آن بر عملکرد کودک با استفاده از رویکردها و مداخلات درمانی متنوع سعی می کنند، کودکان را قادر سازند تا به فعالیت های عملکردی دست یابند که این امر بهبود یادگیری آن ها را در پی خواهد داشت. از آنجا که تاخیر در کسب یک مهارت بر روی دیگر مهارت ها نیز تاثیر می گذارد و کودکان را در انجام امور روزمره ، فعالیت ها و بازی با مشکلات مواجه می سازد؛ مراجعه زودهنگام به کاردرمانی می تواند زمان تاخیر را کم کند و بهبودی تکامل رشد حرکتی ذهنی کودک را نیز بدنبال داشته باشد. کاردرمانی ذهنی برای اختلالاتی همچون بیش فعالی و کم توجهی، اوتیسم، اختلالات نافذ رشد PDD، عقب ماندگی ذهنی، سندروم داون، اختلالات یادگیری کاربرد دارد.

تهیه کننده:  مهسا فدوی غفاری

کارشناس ارشد کاردرمانی