·         ارزیابی نیازها و علایق افراد برای آموزش مراقبت از خود و سپس طراحی برنامه هایی پیرامون این نیازها

·         توسعه برنامه های آموزشی برای ایجاد مشارکت افراد با شرایط جسمی و روانی مختلف (مثل: اختلالات بینایی و شنوایی، محدودیت های حرکتی و... )

·         جلوگیری از افتادن، استفاده ی بهینه از انرژی و سایر روش های جبرانی

·         افزایش دامنه حرکتی

·         بهبود حافظه و مشکلات شناختی

·         جلوگیری از سقوط افراد

·         استفاده از تکنیک تطابقی به عنوان مثال صندلی های مخصوص حمام، میله ها و دستگیره های کمکی

·         مشاوره استفاده ابزارهای کمکی برای افزایش راحتی، ایمنی و استقلال فرد درکارهای روزمره به عنوان مثال تخته برش یکدستی برای تهیه غذا، ظروف غذاخوری مخصوص

·         کمک به حفظ روابط اجتماعی: آموزش هایی در مورد مشارکت در اجتماع را می توان مستقیما به افراد یا گروه داد،

·         کمک به سالمندان د رتغییر روتین های زندگی

References

Clark, F., Azen, S. P., Zemke, R., Jackson, J., Carlson, M., Mandel, D. … Lipson, L. (1997). Occupational therapy for independent-living older

adults. A randomized controlled trial. JAMA, 278, 1321–1326.

Clark, F., Jackson, J., Carlson, M., Chou, C.-P., Cherry, B. J., Jordan-Marsh, M. … Azen, S. P. (2012). Effectiveness of a lifestyle intervention in promoting the well-being of independently living older people: Results of the Well Elderly 2 randomised controlled trial. Journal of Epidemiology & Community Health, 66, 782–790. http://dx.doi.org/doi:10.1136/jech.2009.099754