عفونت گوش میانی در سالهای اولیه زندگی کودکان شایع است و نیاز است که به آن توجه شود. معمولا در دورهای که کودک مبتلا به عفونت گوش میانی میشود، دچار میزانی از کم شنوایی موقت شده و صداهای محیطی و گفتار را در این بازه به خوبی نمیشنود.
از آنجایی که مهارتهای گفتار و زبان در سالهای اولیه به سرعت در حال رشد هستند، اگر این مشکل در طول سالهای اولیه زندگی چندین بار رخ دهد و به آن توجهی نشود ممکن است منجر به تاخیر در صحبت کردن و یا تلفظ نادرست صداها شود زیرا کودک محرکهای شنیداری را از محیط به درستی دریافت نکرده است.
از علائم عفونت گوش میانی، تب، درد گوش، گاها خروج ترشحات از گوش، استفراغ و گذاشتن دست روی گوش توسط کودک میتوان اشاره کرد.