در شنوایی هنجار، صدا از گوش خارجی و گوش میانی عبور کرده، به حلزون گوش داخلی رسیده و سپس تبدیل به ایمپالس‌های الکتریکی می‌شود تا بتواند توسط مغز درک شود. در اکثر کم شنوایی‌های شدید، این فرایند تبدیل صدا به سیگنال‌های الکتریکی، دستخوش آسیب می‌شود. کاشت حلزون به واسطه تحریک مستقیم عصب شنوایی با پالس‌های الکتریکی، این فرایند تبدیل انرژی طبیعی را دور می‌زند. بنابراین می‌توان گفت که کاشت حلزون به نوعی جایگزین عملکرد شنوایی گوش خارجی تا گوش داخلی می‌شود. شرایط انتخاب یک فرد برای استفاده از کاشت حلزون در کودکان و بزرگسالان متفاوت است که به طور کلی به شرح زیر می باشد:

کودکان
• کودکان 12ماه تا 17 سال با کم شنوایی حسی عصبی عمیق دوطرفه اثبات شده با آستانه های شنوایی بالاتر از 90 دسی بل یا بیشتر.
• سودمندی کم یا عدم سودمندی وسایل کمک شنوایی مناسب حداقل به مدت 3 تا 6 ماه.
o در کودکان کوچکتر: عدم پیشرفت در مهارت های ساده شنوایی علی رغم دریافت تقویت مناسب و شرکت در دوره های بازتوانی شنوایی فشرده.
o در کودکان بزرگتر: کسب امتیازات پایین در آزمون های گفتاری معتبر در این حیطه، با در نظر گرفتن توانایی های شناختی و مهارت های زبانی آنها.
گرچه در صورتی که شواهدی دال بر استخوانی شدن حلزون در تصویربرداری رادیولوژیک وجود داشته باشد، دوره کوتاهتری برای استفاده از سمعک قبل از انجام عمل کاشت حلزون در نظر گرفته خواهد شد.

 

بزرگسالان
• افراد با سن 18 سال و بالاترکه کم شنوایی حسی عصبی شدید تا عمیق در دو گوش داشته و از سمعک دوگوشی تجویز شده مناسب، بهره چندانی نمی برند. عدم سودمندی سمعک، با انجام آزمون های گفتاری معتبر در این حیطه به هنگام استفاده کاربر از سمعک، و کسب امتیازات پایین در این آزمون ها تعیین می شود.
کلیه ارزیابی های شنوایی جهت تعیین کانداتوری فرد برای انجام عمل جراحی کاشت حلزون توسط شنوایی شناس صورت می گیرد.