صفحات گوشی برای تشکیل ساختارهای شنوایی در پایان هفته سوم جنینی تشکیل می گردد. حدود هفته 18 تا 19 بارداری، جنین اولین صداها را می‌شنود. با گذشت هفته‌ها‌، حساسیت جنین به صدا بهبود می‌یابد. صداهای محدودی که جنین در این مرحله از بارداری می‌شنود، شامل صداهایی هستند که توسط سایر افراد شنیده نمی شود که عبارتند از صداهای بدن مادر (از جمله ضربان قلب و حرکت هوا به داخل و خارج ریه‌ها) و حتی صدای خون در بند ناف. همچنان که جنین رشد می کند، صداهای بیشتری را می‌تواند بشنود. در حدود هفته 25 تا26 بارداری، واکنش جنین به صدا آغاز می‌شود.
از میان انواع صداهایی که به گوش جنین می‌رسند، برجستگی و وضوح صدای مادر بیشتر است. همچنین طی سه ماهه سوم زندگی، جنین می‌تواند صدای مادرش را به وضوح بشنود و از این توانایی در جهت یادگیری ریتم‌ها، زیرو بمی‌ها و توالی‌های زبانی که مادر به آن صحبت می‌کند، استفاده کند. از طرفی پژوهش ها حاکی از آن است که نوزادان، صدای انسان را به سایر صداها از جمله صداهای محیطی ترجیح می‌دهند.
مغز جنین به سرعت در حال توسعه و تشکیل شبکه‌های عصبی است. بخش شنوایی مغز جنین، برای تکامل بهتر، نیاز به مواجهه با صدا دارد. تجربه نوزاد از زبان گفتاری قبل از تولد و با توسعه حس شنوایی شروع می شود. بنابراین وجود شنوایی هنجار یکی از ملزومات تولید گفتار در نوزاد انسان می باشد. ادراک گفتار و همچنین موسیقی، به پردازش تغییرات در طیف و دامنه طی فاصله‌های زمانی مختلف نیاز دارد.